Het klokje, of de tijd

Stel nou eens. Stel nou eens dat.

Dat deze periode ook een beetje bedoeld is om even bij zaken stil te staan. Als in even ‘terug naar start’.

 

Echt, ik weet het ook niet, dit is puur ter overweging. Misschien heb je er iets aan. Misschien ook helemaal niet.

Het zingt wel door m’n hoofd; gaan we hierna weer door, door, door. Of nemen we een andere balans.

 

Dus stel nou dat. Dat het zo is.

 

Gaat het om het huis, of om het wonen.

Gaat het om de auto, of om de reis.

Gaat het om het horloge, of om de tijd.

Gaat het om het mobiel, of om verbinding.

Gaat het om eten, of om voeding.

Gaat het om de baan, of om bezieling.

 

Zo zwart-wit is het natuurlijk niet, het meeste is vaak grijs. Heb niks tegen spullen, dat is zeker niet ‘the point’.

Ben ook geen ‘tegendraadse groene’. (Nou ja, een beetje tegendraads dan soms nog wel, maar dat is weer een ander verhaal…😊)

 

Ik ervaar het zelf al een tijdje, als ik voor mijn kledingkast sta. Teveel schoenen om dit leven te verslijten (tja, je bent tenslotte vrouw….). Mijn hemel, hoeveel jurkjes kun je dragen. En dat terwijl ik al een paar weken prima in mijn joggingbroek bijna wóón.

Mijn blijheid wordt dan soms een beetje schaamtevol bedroefd.

 

Gaat het om het jurkje, of om de drager.

Gaat het om make-up, of om de lach.

 

Gaat het om te krijgen wat je wilt, of om te willen wat je krijgt.

 

Ach stel nou. Stel nou toch dat.

Nee, ik heb het antwoord niet. (Gut nee, zoveel wijsheid herbergt zich niet in mij.)

 

Stel nou toch. Stel gewoon even, dat het zo nog even blijft.

Dat morgen steeds meer op vandaag, en minder op die van gisteren lijkt.

 

Ach. Het zijn maar wat gedachten, gewoon wat hersenspinsels.

Of zijn het hartenspinsels.

 

Maar stel nou. Stel nou dat.

 

Wat neem jij dan mee naar morgen?

Het klokje.

Of de tijd.